Epey boşladım , çok şeyler girdi aramıza , biliyorum günlük yazar gibi yazacaktım ama günlükleri bile siktiredersinya bazen öyle kafalar geçti . Hoş ben okunmak için değil yazmak için yazacaktım sahi . Saat 04:25 , yazmak için yazdığım saatler. Aklıma bir şeyler geldi karalıyorum belki okursunuz :
Paranın olması kendini 2. planda hissetmen için engel değildir moruk , empati falan diyolarya o büyük bi yalan vallahi yalan billahi yalan . Kimsenin karşı tarafı sallamadığı zamanlardayız . Para demişken , parayla mutluluk olmaz sözü varya , işte o söz zengin insanlar tarafından fakirleri dizginlemek için uydurulmuş .
Parayla mutluluğun amına bile konur..
Konudan sapmıycam , 2. planda hissetmek diyorduk . Lan ben ufaktım Türkiye Ligi sarmamıştı beni , gözü dışarılarda olup Middlesbrough'a transfer olan Tuncay gibi oldum sonra ben , İtalya Ligi'ne bakıyordum ama Juventus'a İnter'e Milan'a değil . Roma'ya . Yok lan o şampiyon olduğu dönemlerde değil 18 yaşındayım ben nerden bilicem o dönemi . Orta sıralara oynadığı zamanlar . Ne salak çocukmuşum be . Orta düzey takım sevmişim seve seve . Onun formalarını alırdım . Televizyonda ne zaman maç rastgelse hep yenilen takıma dua ederdim . Nasıl yaratılmışım oğlum ben ? Neden duygular hep 2. planda kalandan yana eğiliyor , Güneş oradan mı doğuyor yoksa ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder